Niet iedereen neemt het even nauw met de aanvangstijd van een vergadering of andere
afspraak. Soms laten we anderen relatief gemakkelijk, zo lijkt het, een paar minuten
(soms wat langer) op ons wachten. Het zijn waarschijnlijk vooral de perfectionisten onder
ons die zich daar groen en geel aan ergeren. Een perfectionist is iemand die het niet
graag verkeerd doet, rechtlijnig is en belang hecht aan afspraken, normen, waarden en
eerlijkheid.
Er zit een beetje perfectionist in veel van ons. Mensen die in hun kinderjaren een situatie
hebben ervaren waarin ze zich vaak niet goed genoeg voelden, hebben meestal een
sterker perfectionisme ontwikkeld. Ergens vol voor gaan gaf ze als een kind een gevoel
van controle en het resultaat een gevoel van goedkeuring. Een kind wil het niet fout
doen, omdat het nog geen onderscheid kan maken tussen een fout maken en fout zijn.
Waar het perfectionisme in de jeugd dus iets positiefs bracht, kan het je later flink in de
weg gaan zitten. Zo kan het maken dat je ergens maar niet aan begint, het opleveren
van werk maar uitstelt, kansen mist omdat je te veel tijd besteedt aan het perfectioneren
van iets anders en tot slot dat je stress ervaart.
Wanneer ervaar jij dit in jezelf? Heb je beeld bij wat er op dat moment opspeelt
waardoor je dit ervaart?
Wat helpt jou hierin?
Ik weet nog dat ik zelf net als trainer begon bij een trainingsbureau. Ik was jong en
onervaren en voelde een grote verantwoordelijkheid. Het effect was dat ik elke avond
voorafgaand aan een training me tot diep in de nacht zat voor te bereiden. Ik vertrouwde
nog onvoldoende op mijn kwaliteiten. Ik zag toen niet dat als ik er niet klaar voor was
geweest, de directeur me echt nog niet de boer op had gestuurd!
In het nu helpt het mij om door te vragen en zo helder te krijgen hoe het eindproduct dat
van mij verwacht wordt er precies uit moet zien. Dan kun je iets opleveren dat goed is
naar de maatstaf van de klant in plaats van de soms veel te hoge lat te hanteren die je
zelf in je hoofd hebt vastgezet. Soms dwing ik mezelf ertoe iets te verzenden met een
gevoel van ‘fingers crossed’, omdat het maar net goed genoeg voelt. En dat gaat
eigenlijk nooit mis. Een opeenstapeling van dit soort succeservaringen, verkregen met
een beetje lef, maakt dat het steeds wat makkelijker wordt.